-
BED (Binge Eating Disorder)
Ik heb al eerder aangegeven dat BED (Binge Eating Disorder) er bij langzaam is ingeslopen. Dit was eigenlijk na het overlijden van mijn vriendin. Zij pleegde in 1997 zelfmoord. Ik was toen ineens alleen. Volledig op mezelf aangewezen en niet wetend hoe ik verder moest in het leven nadat mijn vriendin Saskia was overleden.
-
Eenzaam & Alleen
‘S morgens vroeg dan begint het al. Ik sta op en loop naar benee. De eenzaamheid tegemoet, tree voor tree.
-
Nog steeds grip op mij
De eerste achttien jaar van mijn leven waren een grote hel. Wat waren jullie met z’n velen. Jullie weten het nog wel.
-
Wat is werkelijkheid?
‘Ik ben een jongen’, Dat zeg ik bewust elke dag. Maar met jou is de verwarring begonnen, toen jij mij voor de eerste keer zag.
-
Bij Saskia geweest
Nou, het heeft me dus 19 jaar gekost om mezelf zo ver te krijgen naar het graf van Saskia te gaan. Nu, achteraf snap ik niet waarom ik dit niet eerder gedaan heb want het heeft veel voor me gedaan. Ik weet alleen nog niet precies wat.
-
Heb je het ooit geweten?
Jij en ik, beiden 9 jaar. Wonend op een internaat, en speelden met elkaar.
-
Cherry on the pie!
Ja ja, het is weer zo ver. Het is weer december! De maand van vreugde, saamhorigheid, wapenstilstanden, wenskaarten, overmatig eten en drinken, vrolijke muziek, cadeautjes en al wat meer. Je word dood gegooid met programma’s, reclames, muziek over de oh zo vreugdevolle feestmaand.
-
Mijn ontmoeting met God
Mijn wereld stortte in als een kaartenhuis. Het was ergens in 1995. Ik woonde in Harderwijk met mijn toenmalige vrouw en mijn dochtertje van ongeveer 6 maanden. Op een dag kwam ik thuis van mijn werk. Moe van het werken plof ik neer op de bank.
-
Vriendschap is vergankelijk
Vriendschap is vergankelijk, dat blijkt vandaag wel weer. Laat ik een keer een andere kant zien en je kijkt al op me neer.
-
Verwachtingen… realistisch of niet?
Soms heb ik van die dagen dat ik enorm aan mezelf twijfel. Zo ook nu! Ik sta op het punt wat te gaan schrijven, maar zit enorm in tweestrijd met mezelf. Ik voel me teleurgesteld, verdrietig en een beetje in de steek gelaten en voor mijn gevoel moet ik er wat mee.